نام: قرنفل

نام انگلیسی: Sweet William

خانواده: میخک

قرنفل گیاهی است از تیره میخک که به عنوان گیاهی دوساله و علفی مورد کشت قرار می‌گیرد؛ اما این نکته را باید توجه داشت که اگر قرنفل در منطقه‌ای معتدل پرورش داده شود و یا هر سال پس از گلدهی، گلهای پژمرده و خشک آن حذف گردد، گیاه به صورت چند ساله خواهد شد که در این حالت بایستی هر ۲ الی ۳ سال یکبار گیاه را تقسیم کرده تا دچار بوته میری نشود.

گاهی ارتفاع رشد به بیش از ۹۰ سانتیمتر میرسد که در این حالت بایستی از قیم استفاده نمود. گلهای این گیاه به صورت چتری باز می‌شود، معطر بوده و به رنگ سفید، قرمز و بنفش است.

قرنفل با میخک یک تفاوت عمده دارد و این تفاوت در برگهای آن است که برگهای قرنفل پهن و کوتاه و سبز رنگ است. قرنفل گیاهی است که مخصوص فصل سرما است و گلهای فصل سرد بایستی سرما ببینند تا کیفیت بهتری داشته باشند.

گل قرنفل دارای رنگبندی بسیار زیاد و بسیار زیبایی است. این گیاه برای کاشت در گلدان و باغچه بسیار مناسب بوده و باعث زیبایی خانه میشود. کاشت و نگهداری از قرنفل بسیار آسان است و میتوانید از خود گیاه بذرگیری کرده و گیاه را مجددا بکارید.

کاشت قرنفل:

زمان مناسب کاشت و زمان گلدهی و مدت زمان و دوره کشت گیاه در مدلهای مختلف این گیاه متفاوت است. برخی گونه های دوساله، سال دوم گل میدهند و بعد از گلدهی در سال دوم از بین میروند.

این گیاه را میتوانید در پاییز و یا اواخر بهار به صورت کشت بذری کاشت. اگر زمان رشد گیاه به زمستان رسید میتوانید گلدان گل را به داخل ساختمان آورید تا از سرما در امان باشد. سپس آن را در اوایل بهار به محیط بیرون ببرید. زمانی که گیاه ۶ – ۸ هفته از عمر خود را گذراند آماده انتقال به گلدان بزرگتر است.

گلدهی قرنفل:

فصل گلدهی این گیاه بسیار کوتاه است به طوری که در بهار یک بار گل داده و پس از آن گلدهی بسیار کاهش می‌یابد. گلهای قرنفل بایستی سرما ببیند تا کیفیت بهتری داشته باشند، اما اگر بعد از سرمادهی در دماهای بالا قرار گیرد وابهارده خواهد شد.

دما اثر بسیار مهمی در گلدهی قرنفل دارد. همانطور که گفته شد جهت تولید گل نیاز به سرمادهی می‌باشد. از نظر نوری گیاهی روز خنثی تا روز بلند اختیاری است. 

محل مناسب کاشت قرنفل:

جایی که مناسب کشت این گیاه است منطقه ای است نورگیر با دمای پایین و سرد میباشد. این گیاه در آب و هوای کمی پایین رشد بهتری خواهد داشت. قرنفل  به ۴ – ۵ ساعت تابش نور خورشید نیاز دارد اما اگر منطقه زندگی شما دارای هوای گرمی است گیاه را در سایه قرار دهید.

گیاه در فصل سرما باید به محلی گرم و در فصل گرما به محلی خنک برده شود. گلدانی مناسب انتخاب کنید. خاک مورد نیاز برای کشت این گیاه باید سبک و دارای زهکشی مناسبی باشد تا آب اضافه از محیط خارج گردد. شما میتوانید برای اینکه گیاه در معرض مواد مغذی بیشتری قرار گیرد در هنگام کاشت خاک آماده کاشت و یا خاک باغچه را به گلدان اضافه نمایید. بذرها را روی سطح خاک پخش کرده و لایه نازک خاک روی آنها بپاشید. فاصله بذرها از یکدیگر باید بیش از ۱۵ سانتیمتر باشد تا رشد گیاه بهتر انجام گیرد و احتمال پوسیدگی و انتقال بیماری در گیاه کمتر گردد.

مراقب باشید آبیاری به این گیاه بیش از حد نباشد تا خاک خیلی خیس شود زیرا ریشه گیاه آسیب دیده و پوسیده میشود.

مراقبت از قرنفل:

نور: نیاز به نور کامل خورشید دارد.

دما: برای گلدهی و کیفیت بالای گل به سرمادهی نیاز دارد (نیاز سرمایی در دمای ۴ – ۷ درجه سانتگراد به مدت ۱۲ هفته رفع می‌شود).

محیط کشت: به خاکی با زهکشی و تهویه مناسب، با بافت سبک نیاز دارد.

تکثیر: این گیاه از طریق کاشت بذر، قلمه، و تقسیم بوته، تکثیر می‌یابد که اصلی‌ترین و رایج‌ترین روش آن کاشت بذر است. 

Loading...

منبع: الفباغ

نام: پپرومیا

نام انگلیسی: peperomia

گونه P. sandersi

پپرومیا شهرت زیادی داشته بعضی وقت‌ها هندوانه‌ای نیز گفته می‌شود. این نامگذاری به دلیل شکل برگهای راه‌راهش است که شبیه برگ هندوانه است.

پپرومیا به دلیل اینکه بومی جنگلهای برزیل است به محیط گرم و مرطوب و دور از وزش باد علاقه دارد آفتاب مناسب، مقدار کافی آب همدمای اتاق تغذیه کود دهی گیاه را شاداب نگه می دارد این گیاه از طریق قلمه ساقه و برگ تکثیر شده و البته بهتر است البته زنی در بهار انجام شود.

پپرومیا گیاهی است که به صورت گسترده در ساخت تراریوم (باغ شیشه‌ای) و جاهایی رویانده می‌شوند که با محدودیت جا روبه‌رو هستند. این گیاه رشد کندی داشته و در هم فشرده است و برخی از انواع آنها خوشه‌های گل دم- موشی مانند تولید میکنند که از گلهای سبز رنگ ظریف تشکیل شده است. با توجه به خصوصیات این گیاه راهی برای تشخیص اینکه گیاه مورد نظر پپرومیا است یا نه وجود ندارد.

سه نوع پپرومیا هستند که معمولترند و شامل پپرومیا کاپراتا، پپرومیا هدرافولیا، پپرومیا ماگنولیافولیا و افراد با تجربه برای تشخیص این سه نوع مشکلی ندارند اما گونه‌های دیگر سخت تشخیص داده می‌شود. در بازار معمولا انواع رونده، بوته‌ای و قائم وجود دارد. برگهای این گیاه ممکن است گوشتی، کرکدار، مودار، صاف، موجدار، سبز یا رنگین یا حتی دارای نوارهایی مثل هندوانه باشد.

مراقبت از این گیاه در شرایطی پایین از شرایط معمولی و متوسط، ساده است، اما باید به یاد داشت که محیط طبیعی رشد آنها تنه درختان یا کف جنگل‌های گرمسیری بارانی است. برای پرورش این گیاه می‌باید از کمپوست دارای پیت به جای خاک استفاده نمود. کمبود آب باعث ریزش برگها می‌گردد. اما با وجود آنکه زیستگاه این گیاه جنگل است، این گیاه نیازی به محیط مرطوب ندارد و حتی در اتاقی که دستگاه حرارت مرکزی نصب است نیز دوام می‌آورد.

روش نگهداری از گیاه پپرومیا:

دما: به گرمای متوسط نیاز دارد – حداقل دما در زمستان ۱۰ – ۱۲ درجه سانتیگراد.

نور: در محلی نورگیر یا نیمه سایه و به دور از تابش مستقیم خورشید باشد. زیر نور لامپهای فلورسنت خیلی خوب رشد می‌کند.

آب: بین دو نوبت آبیاری، کمپوست بید تا اندازه‌ای خشک باشد، اما نه تا موقعی که برگ پژمرده شود. آب ولرم و در زمستان مقدار آب کم باشد.

رطوبت هوا: در تابستان گاهی رطوبت اطراف برگها را بالا ببرید، اما در زمستان هرگز این کار را نکنید.

تعویض گلدان: از تعویض مکرر گلدان خودداری کنید. بعد از چند سال اگر ضرورت داشت گیاهان را در بهار به گلدانی منتقل کنید که فقط کمی بزرگتر است.

تکثیر: قلمه این گیاهان به سادگی ریشه می‌دهد. بین فصل بهار و تا پایان تابستان از انواع قائم و رونده پپرومیا قلمه تهیه کرده و بکارید. انواع بوته‌ای پپرومیاها با قلمه برگ تکثیر می‌شوند.

مشکلات خاص برای پپرومیا: 

در انواع دارای برگ‌های گوشتی ریزش ناگهانی برگ دیده می‌شود. دلیل آن آبیاری دیر هنگام است. وقتی آب بدهید که کمپوست نزدیک به خشک شدن باشد، اما برگ پژمرده نباشد.

نوک و لبه برگ‌ها قهوه‌ای است. دلیل این عارضه کاهش ناگهانی دماست. همه برگهای آسیب دیده را باید چید. گیاه را از دمای پایین کنار پنجره و خشکی دور نگاه دارید.

ریزش ناگهانی برگ در زمستان. دما فوق‌العاده پایین است. گیاه را در محلی قرار دهید که گرما حداقل ۱۰ درجه سانتیگراد باشد. 

برگها پژمرده و بی‌رنگ‌اند، پوسیدگی ساقه یا برگ وجود دارد، پشت برگها چوب پنبه‌ای یا متورم است. دلیل این ناهنجاری‌ها آبیاری بیش از حد مخصوصا در زمستان است.

انواع پپرومیا:

انواع رونده:

peperomia prostrata

peperomia rotundifolia

peperomia scandens variegata

انواع بوته‌ای:

peperomia caperata

peperomia-argyreia

peperomia griseoargentea

پپرومیا قائم:

peperomia verticillata

peperomia magnoliifolia

peperomia clusiifolia

Loading...

منبع: الفباغ

نام: ابوتیلون

نام انگلیسی: Abutilon

ابوتیلون یا افرای گل دهنده، بوته‌ای است نیرومند که برگ‌های بزرگ و گل‌های آویزان شبیه به افرا دارد. گلهای این گیاه در تابستان و پاییز ظاهر می‌شود. این گیاه برای رشد نیاز به فضای کافی دارد. بهترین جا برای این گیاه زینتی کنار پنجره‌ای بزرگ است که نور خورشید از پرده‌ای نازک به آن بتابد. برگ‌های گیاه اغلب رنگارنگ است: سبز با لکه‌های زرد و سفید. بعضی از واریته‌های آن مانند ابوتیلون استراتون فقط گیاه برگی هستند که تابستان ها نیز گل می‌دهد. پرورش ابوتیلون آسان است.  

نه به گرمای زیاد نیاز دارد و نه به رطوبت بیش از حد معمول. در فصل گرما و تابستان می‌توان آن را در خارج از اتاق نگهداری کرد.

تنها  آفات این گیاه شپشک آردی شته است. از این گیاه به راحتی می‌توان قلمه گرفت.

بهتر است این گیاه را در فصل بهار کمی هرس کنید و تا پاییز آب و کود بدهید. با شروع زمستان باید گیاه را هرس کرد تا اندازه آن نصف شود. این کار موجب می شود رشد گیاه در زمستان بهتر شود.

روش نگهداری ابوتیلون:

دما: به دمای متوسط نیاز داشته، در زمستان درمان بین ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتیگراد مناسب است.

نور: این گیاه به محل نورگیر و به چند ساعت آفتاب نیاز دارد.

آب: نیاز به آب فراوان از فصل بهار تا پاییز دارد.

رطوبت هوا: هر چند وقت یکبار به برگهای آن آب بپاشید.

تعویض گلدان: هر ساله در بهار نیاز به تعویض گلدان دارد.

تکثیر گیاه ابوتیلون:

واریته‌های سبز برگ را با قلمه و بذر کاری در بهار می‌توانید تکثیر کنید. تکثیر واریته‌های رنگارنگ با قلمه امکان‌پذیر است.

انواع:

ابوتیلون استراتوم، معروف‌ترین نوع است که بر خلاف انواع دیگر برگ‌هایش بدون کرک است. گلهای نارنجی یا قرمز آن در تابستان ظاهر می‌گردد.

ابوتیلون مگاپوتاپیکوم رونده و مناسب کاشت در سبدهای آویزان است و می‌توان آن را به قیم های ۱۲۰ سانتی متری آویخت. برگهای نیزه‌ای شکل آن حدود ۷/۵ سانتیمتر طول دارند و شکوفه‌های شبه فانوس آن از ساقه‌های باریک آویزان می‌شود .به همین دلیل نام عمومی آن فانوس چین رونده است. واریتی به نام واریگاتا از این گیاه موجود است که برگهایش رنگی است و لکه‌های زرد در آن پراکنده شده است. ابوتیلون هیبریدوم یا دورگ گیاهی است کاملا متفاوت. این گیاه درختچه ای است به ارتفاع یک و نیم متر. واریته های متفاوتی از این گیاه در دسترس هست که شامل رنگ های زرد سفید، سرخ و صورتی است.

Loading...

منبع: الفباغ

نام: نرگس

نام انگلیسی: Daffodil

نام علمی: Narcissus

دلیل معروفیت گل نرگس به خاطر طراوت و سرعت گلدهی‌اش است. گل نرگس در بسیاری از خانواده‌ها نوید دهنده بهار است. تقریبا تمامی انواع نرگس را می‌توان در آپارتمان پرورش داد اما ۵ گروه از این گل که در زیر شرح داده می‌شوند، بهتر از دیگر انواع می‌رویند و گل می‌دهند. بعضی از انواع گل نرگس درشت برای پرورش در آپارتمان بسیار مناسب‌اند، اما شاید بهترین گروه، گونه تازتا (Tazetta) باشد که روی هر شاخه، دسته‌ای گل، آن هم در آغاز زمستان به وجود می‌آید.

نحوه کاشت و نگهداری از گل نرگس در خانه:

پیاز را در اوایل آبان کاشته تا در اواسط آذر به گل بنشیند. گل نرگس در محیط‌های مختلفی قادر به رشد است ولی بهترین محیط برای این گیاه شن می‌باشد. کف یک ظرف شیشه‌ای را میزان سه سانتمتر از شن و یا کمپوست مناسب پر کنید و تا سطح خاک آب بریزید سپس دو تا سه پیاز روی سطح قرار داده و اطراف پیازها را تا نیمه ارتفاع آنها خاک شن دار بریزید بهتر از شن مرطوب باشد اما دقت نمایید که هرگز نباید پیازها را مستقیماً در آب قرار دهید ظرف را به مدت سه هفته در محیط خنک و تاریک با دمای ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتیگراد نگه دارید در این مدت ریشه‌ها باید رشد کرده باشند و گیاه ۷ تا ۱۰ سانتیمتر رسیده باشد گیاه را به کنار پنجره آفتابی منتقل کرده بعد از دو هفته گیاه به گل میرود.

دمای مناسب برای گلدهی گیاه ۲۱ درجه سانتی گراد است این گیاه حرارت بالا را تحمل نمی‌کند بهتر است گیاه را در کنار پنجره جنوبی قرار ندهید. از آنجا که زمان گلدهی این گیاه بین ۱۰ تا ۱۴ روز است اگر هر دو هفته یک بار یک ظرف  را کشت کنید میتوانید همیشه از گلهای زیبای آن استفاده کنند پیازهای گل نرگس بیش از یک بار گل نمی‌دهند و لذا بعد از گلدهی می‌توانید آن را دور بیندازید.

انواع گل نرگس:

۱- نرگس تازتا (N. tazetta): این گیاه ۳۰ الی ۴۵ سانتیمتر طول داشته و چند گل روی هر شاخه دیده می‌شود. جام شیپوری با گلبرگ‌های بلندتری احاطه شده است. انواع زرد، سفید، و سفید و نارنجی دارد.

نرگس سیکلامینی (N. cyclamineus): ارتفاع این گیاه ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر است. گلچه‌ها خمیده، جام شیپوری دراز، و گلبرگها شدیدا انعکاسی هستند. انواع آن زرد رنگ‌اند. 

نرگس پُرپَر (N. hybrida): طول این گیاه به ۳۰ الی ۴۵ سانتیمتر می‌رسد و در چند ردیف گلبرگ دارد. تشخیص جام شیپوری و گلبرگ‌ها از هم دشوار است. انواع زرد و سفید، زرد، زرد و نارنجی وجود دارد.

نرگس ساده (N. hybrida): طول آن ۳۰ الی ۶۰ سانتیمتر بوده و هر شاخه یک گل دارد. جام شیپوری با گلبرگ‌های درازتر احاطه شده است. انواع زرد، سفید، سفید و نارنجی در دسترس است.

گل نرگس معمولی (N. hybrida): بلندی شاخه بین ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر است. هر شاخه یک گل دارد. جام شیپوری آن با گلبرگ‌های کوتاه احاطه شده است. انواع زرد، زرد و سفید دارد.

Loading...

منبع: الفباغ

نام: سنبل

نام انگلیسی: Hyacinth

نام انگلیسی: Hyacinthus

گل سنبل معمولی یا هلندی معمولی‌ترین گیاه خانگی دارای پیاز است. دمگل بدون برگ این گیاه دست کم ۳۰ گل زنگوله مانند معطر دارد که بوی آنها اتاق را پر می‌کند. هر پیاز فقط یک ساقه گل دهنده با گل‌هایی مومی به طول ۲/۵ تا ۵ سانتیمتر تولید می‌کند که دو تا سه هفته عمر دارند. پیازهایی که برای گلدهی اول زمستان پرورش می‌یابند، باید در شهریور کاشته شوند و برای تولید گل در اواخر زمستان، پیاز گل را در آبان می‌کارند. واریته‌های فراوانی به رنگ‌های سفید، زرد، صورتی، سرخ، آبی و بنفش دارد.

گل سنبل رومی از چند جهت با دیگر سنبل‌ها متفاوت است:

هر پیاز ۲ تا ۳ ساقه گل دهنده تولید می‌کند و گل‌هایش کوچک‌تر و کم پشت‌تر است. دمگل این گیاه باریکتر است و رنگ‌های آن فقط به سفید، صورتی و آبی محدود می‌شود. در مرداد و شهریور آن را می‌کارند تا در آذرو دی ماه گل دهد. گروه سوم، چند گله‌ها هستند که از هر پیاز آنها چندین ساقه گل دهنده می‌روید.

پیاز گیاه درون آب و بدون خاک نیز رشد می کند این گیاه نه تنها زیبایی دارد بلکه جزء گیاهان معطر نیز هست برای کاشت پیاز گل سنبل ظرفی را با آب پر کرده و گیاه را در آب قرار دهید طوری که ریشه‌ها در آب غوطه ور شوند و سپس آن را به مکانی خنک و تاریک برده و به مدت ۸ تا ۱۰ هفته تا زمانی که ارتفاع آن ۷ تا ۱۰ سانتی متر برسد. بعد از این مدت گیاه را به کنار پنجره‌ای آفتابگیر و خنک منتقل نمایید. این گیاه در خاک نیز می‌تواند به خوبی رشد کند. 

Loading...

منبع: الفباغ